Ա՜յ քեզ հրաշք․․․

Միջին դպրոցի սովորողները խորհում են կյանքի իմաստի, լռության ու աղմուկի, իսկական ընկերության ու անխլելի հարստության մասին։ Անիի համար կյանքի իմաստը ազնվությունն ու ամուր ընկերությունն է, իսկ Գարիկի համար ընկերությունն իսկական հարստություն է։ Առնոն էլ հավելում է, որ ընկերությունը խաղ ու պար չէ,շատ պատասխանատու բան է։ Իսկ Նարե՞ն, Նարեն լռում է։ Լռում է խորհրդավոր։ Ոչինչ չի կարող համեմատվել լռության հմայքի հետ