Ենթակայքի ակտիվությունը նախանձելի է։ Այս շաբաթ ևս այն համալրվեց թարմ ու գայթակղիչ նյութերով, որոնց կողքով անկարելի է անտարբեր անցնել։
Ուշագրավ էր «Ֆինլանդական երազանքն իրականություն է» հոդվածը, որտեղ Դավիթ Առաքելյանը պատմում է, թե ինչպես ֆինլանդական երազանքն իր համար շոշափելի դարձավ, երբ ոտք դրեց կրթահամալիր․«Ֆինլանդիայի կրթական համակարգը շատ գայթակղիչ և երազանք թվացող էր, մինչև որ տեղափոխվեցի «Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր»: Այժմ կարող եմ ասել, որ մեր կրթահամալիրի կրթական համակարգը շատ նման է իմ պատկերացրած և երազած ֆինլանդական կրթական համակարգին »։
Դավթի՝ «Ինձ թվում է՝ երեխայի կրթվելու, զարգանալու և կայանալու ճանապարհին շատ կարևոր է, երբ մեծերը նրան մարդ են համարում և խրախուսում են, որպեսզի հետո, երբ արդեն չափահաս դառնա, զգա իր ստացած կրթության առավելությունները․․․» մտքին լրացնելու է գալիս առանձնացրածս հաջորդ նյութը՝ «Երեք տարեկանից հետո արդեն ուշ է»։ Գրքի հեղինակը Մասարու Իբուկան է, ով անդրադարձել է երեխայի դաստիարակության, «Ես»-ի ձևավորման, անձի աճման խնդիրներին։ Խորհուրդ եմ տալիս ժամանակ գտնել և ծանոթանալ Իբուկայի կախարդական մտքերին։
Պակաս կախարդական չէ մեր Տերյանը՝ իր դեղնակարմիր, աշնանային տրամադրություններով։
Հասմիկ Ուզունյանն ու «Բույսերի և կենդանիների խնամք» ընտրովի դասաժամի սովորողները դարձան ջերմոցում այդ կախարդանքի տարաոծողները («Ջերմոց-լաբորատորիայում հնչում է Տերյան» ): Ասելիքս ամփոփեմ «ամենահամեղ» նյութով՝ «Դդմածեսի մեկնարկ և հյուրասիրություն» ։
Անու՜շ լինի․․․
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր
Հետաքրքիր է․․․
VOX casino — twoja brama do wyjątkowej frajdy
VDcasino Dijital Casino le nteraktif Deneyim Deneyimini Yaayn
Видеослоты в интернет-казино Вавада: типы и отличия