Սեբաստացու իմացական կարողությունների մասին

Սեբաստացին մեծագույն առաքինությունների հետ մեկտեղ նաև համեստագույն անձ էր: Նա վրդովվում էր, երբ մարդիկ զարմանում էին կատարելության վրա, չէ՞ որ այն Աստծո պարգևն է: Սեբաստացին կարծում էր, որ բարի գործերի մասին խոսելով այն դադարում է բարի լինելուց: Նա զայրանում էր, երբ գովեստի խոսքեր էր լսում իր հասցեին: Նրա միակ զենքը համբերությունն ու լռությունն էր: