Սեբաստացու իմացական կարողությունների մասին

Մենք այնչափ զգուշությամբ չէինք ծածկի մեր թերությունները, որքան նա իր առաքինությունները: Նրա ականջին այնքան զզվելի չէր օձի ձայնը, որքան գովեստից խոսքերը. ՙՙինչպես կրակը կհալեցնի մոմը, այնպես էլ մարդկանց գովեստները կհալեցնեն և կոչնչացնեն բարի գործերը՚՚:Կապշեր կմնար, թե ինչպես կարելի է հպարտանալ այն կատարելության համար, որին ի զոր է Աստված: Ով իրեն ավելի մեծամտելու իրավունք ուներ, եթե այս ներելի է, չնայած ով ավելի խոնարհ եղավ: Մխիթարը իր խոնարհությամբ և պարզությամբ գիտեր բոլորին շահել և չուներ թշնամի, որի հետ բարեկամ չլիներ և ամենքին ավելի  բարեկամ էր: Նա հակառակորների դեմ զենք չէր օգտագործի, բացի համբերությունից և լռությունից, համոզված, որ՝ ՙՙԱնմեղ լռությունը շատ ավելի զորավոր և խոսուն է՝ քան բոլոր արդարացնող պատասխանները՚՚: ՙՙԽոհեմությունը, որ մարդկանց գործերի աչքն է համարվում, միշտ և ամեն տեղ փայլեց Մխիթարի մոտ՚՚-կասեր նրա կենսագիրը՝ Ստեփան Ադունցը:Վախճանին հարմար միջոցներ գտնելու գործում՝ ճարտար և հաջողակ, նրանց ընտրության գործում ոչ վախկոտ էր, ոչ դանդաղկոտ: Իր որոշումներում՝ անհամփեր  էր և հաստատամիտ, արագ և զգուշավոր նրանց գործադրության ժամանակ: Եվ այնչափ հեռատես, որ նախորոք կգուշակեր գործի վերջը:Միջին շավիղը կբռներ ամեն ինչում, վեհանձնության հետ՝ խոնարհամիտ էր, հրամայելու ժամանակ՝ համեստ և բարեշնորհ, խիստ էր՝ բայց քաղցրահամբյուր: Խորագետ էր, ոչ թե խորամանկ, պարզ և անկեղծ էր, ոչ թե անզգույշ և գաղտնապահ. կիրթ և ազնիվ էր, բայց ոչ մարդկաց  վատություն  էր  անում կամ կեղծավոր, բարեսեր և բարեմիտ էր, այլև նվաստախոհ և ծառայամիտ: Խոսքում պերճ և առատ, բայց ոչ կեխծ պատկերացմամբ: Երբեք նրա բերանից անօգուտ խոսք չի լսվել:Համեստության քոսքի տակ, ծածկած իր մեծամեծ գործերը, անձնական ստվերն էլ խարծելով, նախանձոտների սրտն էր շահում: Որքան խիստ էր իր անձի վրա, այնքան կարեկից էր ուրիշների տկարության վրա: Ակտիվ և ջանասիրաբար իրենները խնամելու գործում, մոռանում էր իր անձը և հանգիստը, ուրիշներին հոգալու և երջանկություն բերելու համար: Անդուլ և անխոնջ բարի գործերում, անընկճելի՝ ծանր դեպքերում, հնարագետ էր դժվարությունների, հաջողությունների և ձախողումների մեջ՝ միակերպ, աննկուն, անայլայլակ, համբերող ցավի և տառապանքների մեջ: Տրտմական բաներում՝ անվրդով, հակառակվելու մեջ՝ անդրդվելի, կարևոր և մեծամեծ իրար  ձեռնամուխ, մարդու փառքի կամ շահի համար չէ, այլ միայն հասարակության և հարկի օգուտի համար:

Թե  ինչ-ով  եմ  նման  իրեն

Ես  Նման  եմ սեբաստացում  որ  նա  ինչ-որ  բանի  է  սպասում  միշտ  անհամբեր  է:  Ես  և  նա  նման   էք  իրար  նաև  պարզությամբ  և  անկեղծությամբ:  և նման  էք  իրար   Գաղտնիք  պահելու  մեջ: