Աշնանային թարգմանություն

Մի մութ  ու խուլ անտառում  բնակվեց աշունը: Այնտեղ ապրող բոլոր կենդանիներն ու թռչյունները հարցնում են նրան.

-Ինչու՞ ես մարդկանցից այդքան հեռու թաքնվել:

Աշունը պատասխանեց.

— Ես ամբողջ ժամանակ  լաց եմ լինում հեռացող ամռան թառամող սիրունության համար: Իմ արցունքները այնքան դառն ու սառն են, որ Երկիրը լցվում է նրանցով, և նրա վրա մնում են սառած ջրափոսեր, որոնց վրա շատ հաճախ կախվում են ծանր ամպեր: Կորում են գույները, աշխարհը դառնում է գորշ և տխուր: Օրն արթնանալ չի շտապում` փորձելով հնարավորինս արագ մարել:
Չի կարելի մարդկանց թողել առանց փորձ ձերք բերելու հույսի,- ձայները խզելով գոռում էին կենդանիներն ու թռչյուները, — և ամեն ինչ այս աշխարում և մարդկանց կյանքում  ունի հատուկ իմաստ:

Գարունը դա կյանքի ստեղծումն է և ապագայի նկատմամբ մանուկների երազանքները:

Ամառը` հույսերի և երազանքների ժամանակն է:

Աշունը` դա փորձն է, որը օգնում է ընտրել ճիշտ երազանք:

Ձմեռը`իմաստությնն է, որից հեշտ և պարզ է ստեղծել նոր երազանքներ:
Աշունը հակառակվելու ոչինչ չգտավ, և, քամու ուժեղ հոսքով մերկացած ծառերից պոկելով վերջին տերևները, վերադարձավ մարդկանց մոտ:

Եկեք միասին`փորձ կուտակելով, հույս փայփայելով և երազանքին հավատալով` իմաստնանանք:

http://za-y-ac.livejournal.com/1492797.html