Ես ներկան եմ, և դա պետք է հասկանալ: Եթե ընկնենք ամեն մի բանի հետևից, զուր տեղը կգնա մեր ժամանակը, և ոչինչ չենք հասցնի անել: Ժամանակը մեզ երկար է թվում: Մենք կարծում ենք, որ հարյուր տարին շատ է: Ոչ, նույնիսկ հարյուր տարին չի հերիքի առավելագույն կատարելության հասնելու համար: Ոչ մեկս կատարյալ չենք, բայց հենց դա է կյանքի իմաստը: Հենց դա է մեր ճանապարհը: Մենք մեր ամբողջ կյանքի ընթացքում փորձում ենք հասնել կատարելության, բայց դեռ ոչ ոք դրան չի հասել: Մենք մտածում ենք, որ կան կատարյալ մարդիկ, որոնցում սխալ բան անհնար է գտնել, բայց՝ ոչ: Նրանք կարող են թաքցնել իրենց թերությունները, բայց չեն կարող ազատվել դրանցից: Եթե մենք նույնիսկ ազատվենք ինչ-որ թերությունից, անպայման մյուսը կգա: Դա կտևի անվերջ: Առավելագույն կատարելության կարող է հասնել միայն անմահ մարդը, բայց ես վստահ չեմ:
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր
Հետաքրքիր է․․․
Տեղեկություն
Космос, таинственный и необъятный
Результаты апрельского флешмоба по русскому языку