Իր տպավորությունների մասին գրում է Վարդենիկ համայնքի սովորող Արուս Աբրոյանը․ 9-րդ դասարան։
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, որքան հուշեր է արթնացնում այդ անունը: Մարտի 21-ին վարդենիկցիների խմբով այցելեցինք կրթահամալիր։ Մեզ համար նորովի բացահայտեցինք կրթական միջավայրը՝ ոչ կաղապարված ձևաչափով: Ուսուցման հետ այստեղ հաճելիորեն համատեղվում է արվեստը, մշակույթը, սպորտը, որոնք անհատի բազմակողմանի զարգացվածության կարևորագույն նախադրյալներն են։ Երբ ուսուցիչը ավագ ընկերդ է, սովորելը ավելի հետաքրքիր ու դյուրին է դառնում: Մեր եռօրյա այցելությունը նոր նպատակների, գաղափարների զարգացման սկիզբ դրեց։ Ամենից շատ զարմացրեց մանկավարժ աշխատողների միասնական աշխատանքը․ մեկը մյուսի հանդեպ տածած սերն ու հարգանքը: Ջերմ ընդունելությունը, հյուրընկալությունը կատարյալ էր: Շնորհակալություն եմ հայտնում դպրոցի ողջ անձնակազմին, սպասում եմ մեր հաջորդ հանդիպմանը։
Կրթահամալիրի անունով աքրստիկոսի հեղինակն է Դավիթ Միրզոյանը
Մենք եկանք ու հիացանք,
Խենթ ու խելառ զվարթացանք,
Ինչո՞ւ այսպես շուտ հեռացանք,
Թողինք հուշեր ու անցանք,
Ա՜խ, կլիներ շատ մեծ բերկրանք,
Րոպեներ, թե ետ դառնաք:
Սակայն անգութ ժամանակը՝
Երկրային կյանքի պահակը,
Բերում է մեզ այն նամակը,
Այն երկաթե սուրհանդակը՝
«Սպառվել է ձեր ժամանակը»:
Տալով ցավոտ այս ապտակը,
Անցնում է մեր ժամանակը՝
Ցանելով մեր մեջ սերմեր,
Ինչպես գործվորն մի ալեհեր:
Հետաքրքիր է․․․
«Լույսի մոլորակ» էքսպոյից
Միդինֆոյի մեդիալրագրողները խոհանոցում են. պատրաստում են Ասիլ Վասիլներ. տեսանյութ
Ճամբարային լուսաբանում