Անհաղթ աքլորը

Այս հեքիաթը ասում է, որ թագավորը շատ ագահ մարդ էր և, երբ իր բնակիչներից մեկի մոտ լինում էր ինչ-որ մի թանկարժեք իր նա միանգամից նազիր-վեզիրին հրամայում էր վերցնել այդ իրը և բերել իրեն: դրա համար նա խայտառակվեց և նրան կարողացավ հաղթի աքլորը և նա մտածում էր մի բանի մասին անում, հետո հակառակը անում: Աքլորը անպարտ, ամեն ինչին լավ կողմից նայող և անվախ մարդու տեսակ էր։ Ես այդպիսին չեմ և ինձ թվում է, ոչ ոք այդպիսին չէ, որովհետև անվախ մարդ չի կարող լինել։ Ես նրանով եմ նման իրեն, որ ես վատ պահերին փորձում եմ լավ կողմից նայել։