Արդյոք կզգաս․․․

Չես զգա այն ժպիտը, որը ակամա հայտնվում է դեմքիս, երբ տեսնում եմ քեզ։ Չես զգա սերս, երազներս, ապրումներս, կարոտս։ Չես զգա այն ամենն, ինչն իմ մեջ է, իմ հոգում։

Մտքերը՝ Մերի Զաքոյանի

Ամբողջովին տես՝ «Մտագիր» ամսագրում։