ՃԵՓ-ՃԵՐՄԱԿ

Ձյունը գալիս էր ու գալիս, չէր ուզում կտրվել։Մեկ ժամ անց ձյունը նստել  էր ամենուրեք. կարծես ճեփ-ճերմակ դաշտեր լինեին։
Փաթիլները՝ մեծ ու փոքր,արագ ու դանդաղ իջնում էին գետնին, անձրևանոցներին և ավտոմեքենաների տանիքներին։Երեկոյան, երբ հետևում էի ձյանը, քիչ-քիչ երևում էին մարդկանց և ավտոմեքենաների հետքերը։ Անհամբեր սպասում էի, թե երբ եմ զարթնելու, որպեսզի խաղամ ձյունով։Երբ զարթնեցի ,հիասթափվեցի,  ձյունը հալվել էր, և ձյանը հաջորդել էր ցեխն ու կռկռան ագռավները։Երբ հեռվում տեսա ծառը, որը պատված էր ձյունով, կարծես
զարդարված լիներ փոքրիկ բյուրեղիկներով։Երեխաները ուրախացել էին, ամենուրեք ձնագնդիկներ և ուրախության ձայներ էին։ Երբ դուրս եկա փողոց, կարծես անձրև եկած լիներ։Ձյուն, որը դարձավ անձրև։