Եվ գետնին ընկավ հավերժական գիշեր

Իմ ցավը թաքցնում է իմ սիրտը, այն, ինչ ես չեմ լսում,
Միայն օրեր անց, հասկանում եմ:
Դուք թողեցիք ճանապարհը, հեռավոր, անվերջ,
Եվ գետնին ընկավ հավերժական գիշեր:

Երկինքը գիտի եւ չգիտի,
Որտեղ  ձեզ փնտրել, ուր փնտրել, անսպասելի ճառագայթում:
Երկնքում թռչունը հեռանում է, հետևելով ձեզ,
Հետևեք ձեզ, հետեւեք ձեզ:

Դարպասի կողպեքը կոտրվում է և պատուհանը դեռ փայլում է,
Միայն մենք չենք հանդիպի այնտեղ:
Ես ինքս եմ վազում, նպատակասլաց, ես և իմ կարոտը մահվան համար,
Ինչպես իմ լուռ երգը `քեզ: