Ինչու՞ ես եկել․․․

Կարծեմ երբ արդեն գիտեիր, որ ես քեզ շատ եմ սիրում, քեզնով եմ ապրում, թողեցիր դու ինձ միայնակ, մենակ և գնացիր դու, անձայն հեռացար։ Հիմա եկել ես կանգնել ես կողքիս ու ինձ խնդրում ես որ ներեմ ես քեզ․․․

Մտքերը՝ Մերի Զաքոյանի

Ամբողջովին տես՝ «Մտքի կամուրջ» ամսագրում։